Był ciepły kwietniowy wieczór 2005 roku, cała przyroda budziła się do życia, a chrześcijanie szykowali się do Święta Miłosierdzia. I wtedy stało się coś, co sprawiło, że świat wstrzymał oddech… Do domu Ojca odszedł ukochany papież – Święty Jan Paweł II, patron naszej szkoły. Uczniowie znają to wydarzenie już tylko z naszych opowieści lub z przekazów medialnych, ale każdego roku rocznica wywołuje w ich sercach pragnienie poznania tego największego z Polaków. Młodzi ludzie wiedzą, że Jego pontyfikat to Dar Boży, a za wszystkie dary trzeba podziękować. Dlatego 2. kwietnia nasza szkolna społeczność zjednoczyła się na modlitwie dziękczynnej. Na lekcjach religii były wspomnienia, rozmowy, modlitwy za papieża – Polaka. Wielu uczniów w godzinę śmierci papieża w swoich oknach zapaliło świecę, aby w ten sposób zjednoczyć się z rodakami i ludźmi z całego świata i wspólnie dziękować Bogu za Jana Pawła II. Spłynęło do nas wiele zdjęć płonących świec – „światełek pamięci” o Świętym Janie Pawle II.
Autorki: Małgorzata Kopera i Jolanta Nowak
